POWERowanie - warsztaty upowszechniające projekt

  • Po zakończeniu wszystkich szkoleń job-shadowing zorganizowaliśmy w naszej placówce święto upowszechniania projektu, które nazwaliśmy PAŁEROWANIE - Warsztaty Upowszechniające Job-Shadowing. Na Pałerowanie zaprosiliśmy wszystkich pracowników WCIES. Chcieliśmy usłyszeć o efektach od wszystkich, podsumować doświadczenia i pomyśleć o tym, co wybrać z tych doświadczeń do wdrażania do swojej pracy i pracy WCIES w przyszłości. 

    Małgorzata Zasuńska

     

    Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego

    czego nie zrobiłeś, niż tego co zrobiłeś.

    Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań.

    Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj. Śnij.

    Odkrywaj.

    Mark Twain

     

    W trakcie realizacji projektu szybko doszliśmy do wniosku, że upowszechnianie efektów
    job-shadowing powinno być twórcze, przeprowadzone w aktywnej formie w taki sposób, byśmy mogli nie tylko podzielić się doświadczeniem po kolejnych mobilnościach, ale też wspólnie podyskutować o tym, co chcemy nieść w przyszłość, nad czym pracować, co zmieniać wokół siebie. Czuliśmy wyraźnie, że każda kolejna grupa przywozi swój bagaż doświadczeń i to właśnie powinniśmy wykorzystać do budowania nowej jakości. Duża grupa pracowników zdobyła perspektywę europejską. Ci ludzie zdecydowali się sprawdzać siebie w nowym, obcym środowisku. Wiedzieliśmy też, że osoby, które na job-shadowing nie wyjechały, są w mniejszości i dlatego koniecznie musimy je włączyć do wspólnej pracy. Powstała koncepcja Pałerowania, tj. warsztatu upowszechniającego
    job-shadowing z elementem budowania wizji i perspektyw zmian w naszej codziennej pracy. Poniżej opis pomysłu            i efektów warsztatów.

    Termin: 25 maja 2018, godz.10.30-13.00  

    Miejsce: WCIES, ul. Stara 4 

    Adresaci: wszyscy pracownicy WCIES (75-85 osób)

    Cel warsztatów:

    • wymiana i podsumowanie doświadczeń oraz inspiracji,
    • rozpoczęcie myślenia o możliwych wspólnych przedsięwzięciach, które pomogą wdrożyć nowe pomysły zaczerpnięte z job-shadowing,

    Sala szkoleniowa:

    • sala konferencyjna z możliwością aranżacji krzeseł do pracy w grupach 6-8-osobowych,
    • w sali ma być miejsce na wystawę zdjęć z wyjazdów 10 grup na job-shadowing oraz plakaty z nazwami placówek edukacyjnych, które gościły uczestników. 

    Przebieg 

    Pierwszym zadaniem do którego zaprosiliśmy  uczestników był odpowiedni podział na grupy. Zależało nam na tym, aby w każdej z grup były osoby z różnych wyjazdów, a także te, które nie brały udziału w job-shadowing.

    Uczestnicy warsztatu mieli podzielić się na grupy stosując się do zasad:

    • tworzymy grupy 6-8 osobowe,
    • w każdej grupie jest co najmniej jedna osoba, która nie była na job-shadowing,
    • w każdej grupie jest co najmniej jedna osoba z czterech różnych wyjazdów.

    Dzięki takiemu podziałowi uzyskaliśmy niejednorodne grupy, w których uczestnicy mogli z wzajemną ciekawością wymieniać się doświadczeniami i, co najważniejsze, nastąpiło naturalne włączenie w pracę, zaangażowanie osób, które nie brały udziału w wyjazdach.

    Uczestnicy zostali poproszeni o rozmowę w grupach i znalezienie odpowiedzi na następujące pytania:

    • Co mnie zainspirowało na wyjeździe? 
    • Zachwyciło, zaciekawiło, poruszyło emocjonalnie?
    • Chwyciło mnie za serce?

    Każda z grup zapisała swoje odpowiedzi na flipczartach i zaprezentowała wnioski na forum. Wykorzystaliśmy techniki outdoorowe - wszystkie kartki z refleksjami zostały przyczepione w widocznym miejscu na ścianach sali tak, aby każdy mógł się z nimi zapoznać. 

    Praca w grupach była bardzo ożywiona, uczestnicy dzielili się różnorodnym doświadczeniem z wyjazdów, z zainteresowaniem słuchali innych, porównywali swoje doświadczenia z pobytu w szkołach w różnych krajach. Całość wystąpień została podsumowana przez prowadzących - poszukano zbieżnych i specyficznych wniosków. Był to jeden z elementów cyklu Kolba - wnioski z doświadczenia, refleksja - w którym dodatkowo poprzez obrazy, ekspozycję zdjęć, pytania dotyczące emocji i przeżyć, uruchomiono pamięć afektywną uczestników spotkania. 

    Kolejnym krokiem było zaproszenie każdego z uczestników do odpowiedzi na pytania: 

    • Jakie rozwiązania można byłoby przenieść do nas? 
    • Jak zmodyfikować i przenieść, wprowadzić do oferty Wcies-u?
    • Do pracy z nauczycielami?
    • Do pracy z uczniami?
    • Jakie konkretnie pomysły przychodzą mi do głowy?
    • Co mogę wprowadzić do swojej pracy?
    • Co mogę zmienić w swojej pracy?

    W podsumowaniu i omówieniu również wykorzystano techniki outdoorowe - odpowiedź na te pytania uczestnicy zapisywali na karteczkach post-it, które zostały przyklejone w widocznym miejscu, na centralnej ścianie sali konferencyjnej. Każdy z uczestników mógł się z nimi zapoznać. Był to kolejny etap cyklu Kolba, przeniesienie wniosków z refleksji do realiów zawodowych. Ten etap pracy również został podsumowany na forum. Zapisane pomysły zostały odczytane po to, aby były punktem wyjścia do poszukiwania nowych rozwiązań, współpracy pomiędzy doradcami i zespołami. Po zakończeniu części warsztatowej wiele zespołów miało spotkać się po to, aby opracowywać plan pracy na kolejny rok szkolny.

    Co warto podkreślić, w trakcie spotkania z sukcesem zaangażowano w aktywizującą pracę bardzo dużą, kilkudziesięcioosobową grupę. Atmosfera pracy w zespołach była bardzo dobra - uczestnicy śmiali się, żartowali. Chęć wzajemnego dzielenia się doświadczeniem, poziom zaangażowania w pracę i poczucia jej sensowności były bardzo wysokie. Była to jedna z nielicznych sytuacji, w której doradcy oraz pracownicy WCIES pracowali w różnorodnych zespołach. To doświadczenie było bardzo inspirujące i integrujące - nieoczekiwanie pojawił się efekt FLOW.

    Uczestnicy wyjazdów często mówili o tym, że w społecznościach, w których byli, zaskoczył ich wysoki poziom serdeczności, gotowość do kontaktu fizycznego (przytulania). Pojawił się głos z sali, że być może jest jeden wniosek z wyjazdów, który już można wprowadzić w życie: PRZYTULANIE. Spontanicznie zaproponowano uczestnikom, aby każdy przytulił osobę siedzącą po jego prawej stronie (oczywiście, o ile jest taka wzajemna zgoda), z intencją wsparcia, docenienia wkładu sił w codzienną pracę i obecność. Ten prosty gest uruchomił dużo radości w grupie, rozluźnienia. Był również przedmiotem późniejszych odniesień, refleksji. Podkreślając wartość codziennej życzliwości, wagę kontaktu fizycznego, przywołano cytat z wypowiedzi włoskiej terapeutki rodzin Virgini Satir: 

     

     

    By przeżyć, potrzebujemy czterech uścisków dziennie. 

    By zachować zdrowie, trzeba ośmiu uścisków dziennie. 

    By się rozwijać, potrzeba dwunastu uścisków dziennie.

     

     

    Efekty – wnioski uczestników:

    1. Co mnie zachwyciło, zainspirowało i zaciekawiło

    Wartości

    • Szkoły były biedniejsze, ale dzieci bardziej szczęśliwe!
    • Różnorodność jest wartością
    • Szacunek dla wielokulturowości
    • Otwartość na innych ( również na nas)
    • Relacje międzyludzkie!
    • Wzajemny szacunek ludzi do siebie, zarówno w szkole jak i w przestrzeni publicznej

    Relacje z uczniami i rodzicami

    • Życzliwość dorosłych i dzieci
    • Praca oparta na relacjach partnerskich Uczeń-Nauczyciel
    • Uczniowie lubią przychodzić do szkoły
    • Dobre relacje z uczniami – nauczyciel przyjacielem
    • Nauczyciele witają się z dziećmi, przytulają je i cieszą się na ich widok
    • Samokontrola i samodyscyplina uczniów
    • Odpowiedzialność ucznia za swoje wyniki w nauce
    • Ogromna samodzielność i odpowiedzialność zostawiona dzieciom
    • Szacunek uczniów wobec nauczycieli
    • Otwarte drzwi do pokoju nauczycielskiego, a uczniowie nie wchodzą
    • Cisza w stołówce (w Estonii)
    • Przyjazne relacje z rodzicami
    • Ciekawe formy współpracy z rodzicami, np. wolontariat rodzicielski, tablica z harmonogramem, na którym rodzice wpisują preferowaną godzinę spotkania z nauczycielem

    Relacje pracowników szkoły

    • Ciepłe kontakty interpersonalne w szkole
    • Jeśli jakiś nauczyciel ma problem, nauczyciele wspólnie zastanawiają się co zrobić i działają wspólnie
    • Nauczyciel, który rozpoczyna pracę ma swojego tutora
    • Gabinet dyrektora jest cały czas otwarty
    • Nauczyciel ocenia pracę dyrektora
    • Szacunek wszystkich dla personelu technicznego

    Metody i strategie

    • Szkoła uczy tego jak się uczyć!
    • Indywidualizacja wymagań i metod pracy
    • Zajęcia angażujące uczniów
    • Praktyczne ćwiczenia
    • Praca w grupach – uczeń jest ekspertem
    • Praca metodą projektu angażująca wszystkie zmysły
    • Nauczyciel planując swoją pracę uwzględnia potrzeby dzieci i to, co chcą one robić
    • Nauczyciel nie używa telefonu komórkowego na lekcji
    • Dzieci nie korzystają z zestawów podręczników, gdyż zarówno uczniowie jak i nauczyciel powinni być kreatywni
    • Niestandardowe metody pracy, np. śpiew na matematyce, 30 minut czytania w całej szkole (uczniowie czytają w parach – najpierw  starsi czytają na głos uczniom młodszym, potem młodsi czytają na głos starszym)
    • Praca z dziećmi w klasie wielokulturowej
    • Szkolne apele po walijsku
    • Ruch na lekcji
    • Zajęcia na świeżym powietrzu

    Ocenianie

    • Brak testów
    • Oceny opisowe po ukończeniu szkoły podstawowej

    Pozycja nauczyciela

    • Autonomiczny nauczyciel
    • Wysoki status nauczyciela i prestiż społeczny w wielu krajach
    • Obecność w szkole osób wspomagających pracę nauczyciela
    • Zarobki nauczycieli

    Przestrzeń w szkole

    • Ciekawa aranżacja i wykorzystanie przestrzeni szkolnej – np. ławki modułowe, domki relaksu, pufy
    • Otwarte przestrzenie wewnątrz szkoły
    • Wyposażenie klasy – np. materiały piśmiennicze, dobry sprzęt
    • Warunki pracy nauczycieli 

    Kultura i obyczaje 

    • Walijska odrębność kulturowa i językowa 
    • Zielony styczeń w Cardiff
    • Kuchnia lokalna
    • Lokalny patriotyzm
    • Smoki w normańskich zamkach
    • Jazda do szkoły w strugach deszczu
    • Brak punktualności w środkach komunikacji publicznej
    • Winnice w Portugalii
    • Architektura w Tallinie
    • Krajobrazy w Szkocji
    • Obchody 100-lecia Państwa w Estonii
    1. Co mnie poruszyło emocjonalnie? Co chwyciło za serce?
    • Otwartość na innych ludzi
    • Gościnność
    • Zaangażowanie opiekunów grup job-shadowing
    • W klasie nie sprawdza się listy obecności – wszyscy są obecni
    • Świeżo zerwane czereśnie w recepcji codziennie rano
    • Historia i kultura Walii
    • Wspólne cechy Polaków i Katalończyków
    1. Moje osobiste korzyści
    • Wdrożenie w klasie rozwiązań metodycznych podpatrzonych na job-shadowing
      • Uczniowie pracują w grupach eksperckich
      • Eksperymenty na lekcji wykonują uczniowie
      • Nawiązanie współpracy z innymi nauczycielami
    • Sprawdzenie siebie w nowym, obcym środowisku
    • Przygoda i poznawanie siebie
    • Dowartościowanie się
    • Integracja międzykulturowa
    • Otwarcie się na wielokulturowość
    • Weryfikacja własnych sądów i stereotypów kulturowych
    • Doświadczenie pracy w środowisku wielokulturowym
    • Integracja w grupach job-shadowing
    • Nawiązanie przyjaźni w zespole
    • Wzrost kompetencji zarządzania grupą
    • Poznanie nowych ludzi
    • Przełamanie bariery w komunikacji w języku angielskim
    • Podniesienie kompetencji językowych, nie tylko w zakresie języka angielskiego
    • Zdobycie wiedzy o systemie oświaty w innym kraju
    • Nadzieja, że możemy coś zmienić w naszym systemie i przestrzeni szkoły
    • Piękne wspomnienia

    Co można byłoby przenieść do nas? Jak zmodyfikować i przenieść, wprowadzić? Do oferty Wcies-u? Do pracy z nauczycielami? Do pracy z uczniami? Jakie konkretnie pomysły przychodzą mi do głowy? Co mogę wprowadzić do swojej pracy? Co mogę zmienić w swojej pracy?

     

    Pamiętajmy o wartościach

    • Wprowadźmy następujące priorytety edukacyjne: spokój, radość, dobre samopoczucie i humor
    • Pracujmy nad podniesieniem poziomu zaufania społecznego
    • Szanujmy się wzajemnie
    • Dbajmy o dobre relacje w szkole
    • Więcej życzliwości w kadrze nauczycielskiej
    • Promujmy zwiększenie autonomii nauczyciela
    • Rozpocznijmy dyskusję o zniesieniu oceny pracy nauczyciela
    • Akceptujmy różnorodność
    • Dzielmy się dobrymi praktykami
    • Budujmy motywację wewnętrzną uczniów i radość z uczenia się
    • Promujmy uczenie się, a nie nauczanie
    • Kształtujmy samodzielność uczniów
    • Przekonujmy do indywidualnego podejścia do każdego ucznia
    • Przekonujmy nauczycieli do zmiany relacji z uczniami na:

    NAUCZYCIEL = PARTNER oraz UCZEŃ = EKSPERT

    • Szukajmy najlepszych sposobów udzielania wsparcia uczniom i nauczycielom
    • Przekonujmy do współpracy
    • Wprowadzajmy więcej elementów pracy zespołowej
    • Bądźmy otwarci na innych
    • Budujmy lojalność środowiska nauczycieli
    • Przytulajmy się :)

    Zachęcajmy nauczycieli do zmian

    • Pokazujmy nauczycielom sposoby pracy z dziećmi z mniejszości narodowych oraz metody i narzędzia pracy w klasie wielokulturowej
    • Promujmy ocenianie kształtujące
    • Zachęcajmy do wykorzystania multimediów i technologii na lekcjach
    • Pokazujmy nauczycielom korzyści z pracy metodą projektu
    • Pozyskajmy ekspertów spoza Polski
    • Zachęcajmy do edukacji poza szkołą (w terenie)
    • Przekonujmy do dawania na lekcji przykładów odnoszących się do życia codziennego
    • Pokazujmy pomysły na integrację międzyprzedmiotową
    • Przekonujmy nauczycieli do indywidualizacji wymagań i metod nauczania
    • Zapraszajmy nauczycieli na zajęcia na temat metod aktywizujących
    • Zachęcajmy nauczycieli do realizacji projektów interdyscyplinarnych

    Rozmawiajmy o organizacji pracy szkoły

    • Zmienić reżim utrzymywania 45-minutowego czasu lekcji
    • Promować pomysł 90-minutowych lekcji
    • Rozpocznijmy dyskusję o dyżurach nauczycieli na przerwach – może powinno się zdjąć ten obowiązek z nauczycieli
    • Zmieniajmy przestrzeń szkoły na przyjazną i estetyczną
    • Wyeliminujmy dzwonki

    Podejmujmy dyskusję o

    • Zmianie systemu kształcenia nauczycieli
    • Zwiększeniu liczby personelu technicznego

    Paulina Wawer, Justyna Zaremba, Małgorzata Zasuńska