O Tarragono,

Gdzie mieszka słońce i prastare mury,

gdzie historia z pięknem przyrody się miesza..

Myśl nasza ku tobie się wznosi i serca przyspiesza...

Niechaj wspomnienia pełne tęsknoty, przyszłości kart zmienią loty,

Tak by stęsknione stopy rzymskich kamieni zaznały pieszczoty,

W naszych oczach jeszcze blask hiszpańskich gwiazd się odbija, a morza szum w uszach wciąż nie przemija...

Tęsknimy, dlatego nie mówimy Adios lecz Hasta luego..

 

The author of the poem: Hanna ROKITA.