W Warszawie uczniowie wszelkich szkół mogą korzystać z dostępu do dóbr kultury najwyższej jakości. Doradcy metodyczni WCIES, będący specjalistami w różnych dziedzinach, organizują warsztaty, seminaria, konferencje dla nauczycieli korzystając z bogactwa kulturowego które jest dostępne w Warszawie, przybliżają to bogactwo nauczycielom, wskazując, jak je wykorzystać w dydaktyce na co dzień, jak włączyć w projekty międzynarodowe, jak wykorzystywać walory edukacji pozaformalnej, w uczeniu i wychowywaniu. Kulturotwórcza rola szkoły jest tutaj nie do przecenienia. Są to szkolenia nie tylko dla nauczycieli przedmiotów humanistycznych, najczęściej mają charakter interdyscyplinarny. Od trzech lat WCIES jest współorganizatorem konferencji: MUZEALNA EDUakcja WARSZAWY w Muzeum Narodowym. Więcej: http://edukacja.warszawa.pl/projekty-i-inicjatywy/edukacja-kulturalna/13000-muzealna-eduakcja-warszawy
Oferta muzeów jest dostosowana do wieku dzieci, nawet najmłodsi znajdą atrakcje w muzeum, które nie będą nudne. W podstawie edukacji wczesnoszkolnej wskazuje się na możliwości wykorzystania wiedzy dzieci nabytej dzięki wizycie w muzeum. Edukacja muzealna może służyć do kreowania dumy narodowej z dorobku kulturowego. Dumy, tak dostrzegalnej wśród uczniów portugalskich. Lamego jest miastem bardzo zasobnym w zabytki. Wspaniałe rezydencje barokowe pochodzą z czasów, kiedy miasto dynamicznie rozwijało się gospodarczo. Ten znamienity okres to wiek XVI, wtedy kiedy mieszkańcy zarabiali na winie i na produkcji sukna. Są też zabytki z okresu wcześniejszego, jak np. Katedra założona w I połowie XII wieku, przebudowana w kolejnych stuleciach. Zachowały się przepiękne krużganki.
Uczniowie portugalscy „sprawdzali” naszą wiedzę, pytając się, czy już widzieliśmy to, z czego są dumni, co sami uważają za najcenniejsze u siebie.
Takim miejscem jest muzeum w Lamego, mieszczące się w pałacu biskupim: https://www.museudelamego.pt/ Muzeum w Lamego zajmuje miejsce szczególne. Po pierwsze ze względu na swoje zbiory, drugie co do ważności w Portugalii. I po drugie, wykorzystanie zbiorów przez szkołę. Uczniowie odbywają w nim regularne zajęcia, zwłaszcza uczniowie pionu artystycznego. Uczą się warsztatu pracy. Poziom warsztatowy uczniów dostrzegalny jest przykładowo w pracach artystycznych uczniów wywieszonych na ścianach szkoły. Wystawy imponujące! Jedna z uczestniczek mobilności poznała dokładniej poziom prac tych uczniów – prowadziła dla nich zajęcia. Doradca Kasia Pilczuk-Pawłowska prowadziła warsztaty dla klasy artystycznej w szkole portugalskiej.
Doradcy wypracowali materiały, zarówno na potrzeby zajęć w szkole portugalskiej, jak i karty pracy, pod kątem przydatności na przyszłe spotkania z nauczycielami warszawskimi. Niektóre materiały zostały w nowatorski sposób wykorzystane przez uczestnika mobilności podczas zajęć prowadzonych w Portugalii. Ula Dzwonowska przed wyjazdem do Portugalii opracowała lekcję „Matematyka w muzeum”, którą po wizycie w muzeum uzupełniła o fotografie. Pomysł na lekcję zainteresował nauczyciela portugalskiego, a jeszcze bardziej uczniów. Urszula przeprowadziła dwie godziny zajęć, uczniowie po jej zajęciach, przychodzili, że chcą mieć więcej takich lekcji. Zaskoczyła ich. Uczyła o osiach symetrii, które widać w muzeum. Muzeum może przydać się także na lekcjach matematyki!
Z kolei, dla nauczyciela języka obcego – możliwość wykorzystania zbiorów dla opisu dzieł; malarskich czy rzeźbiarskich – taki trening przyda się przed egzaminami.
Ale muzeum, to nie tylko zbiory. To również okazja od obserwacji zachowań. W muzeum w Lamego wśród zwiedzających były dostrzegalne grupy bardzo wiekowych seniorów, nieporuszających się samodzielnie. Prowadzonych przez opiekunów, przemieszczających się wyjątkowo powoli, na ciasnych schodach, trzeba było czekać, jak wszyscy przejdą, i nikomu to nie przeszkadzało. Pytanie jak często można spotkać grupy niepełnosprawnych i seniorów w muzeum? Kasia Jasińska doradca z plastyki prowadzi zajęcia dla seniorów, może będzie znała odpowiedź na to pytanie.