Obiad w szkolnej stołówce z nauczycielami portugalskimi, to interesujące obserwacje kulturowe.  Przed wejściem do stołówki uczniowie odhaczają  swoją obecność na liście przy stoliku pracownika technicznego. Obiad składa się z zupy, drugiego dania, deseru i owocu. Zanim stanie się w kolejce jest okazja do tego, aby umyć ręce, wzdłuż całej ściany w pomieszczeniu przed stołówką zostały zamontowane krany. Nauczyciele dają dobry przykład uczniom – wszyscy myjemy ręce.  Posiłki bardzo smaczne, codziennie inne, nie tylko dania, także desery.

Wspólnych posiłków z nauczycielami portugalskimi było więcej, nie tylko w szkole. Trzeba było spróbować specjałów portugalskich, choćby z tego powodu, że uczniowie portugalscy dopytywali się, czy spróbowaliśmy tych najbardziej popularnych u nich dań. Opowiadali, co jedzą w domu, zachwalali ulubione dania. Tłumaczyli, z czego są przyrządzane.

Ta część Portugalii słynie z produktów tradycyjnej kuchni regionalnej, czyli pieczonej baraniny, pstrągów i innych ryb słodkowodnych, suszonej szynki - presunto, dziczyzny - dzik i kuropatwa oraz deserów - wśród nich najbardziej znane to ciasteczka napa.

Dorsz na tysiąc sposobów, jako najbardziej charakterystyczna potrawa dla Portugalczyków, jest obecny także w kuchni lokalnej. Lamego i okolice, to miejsce produkcji owoców, jabłek, czereśni, gruszek z tych, które są występują także w Polsce oraz tych, których nie mamy u siebie: migdały, pomarańcze i figi.

Obserwacje kulturowe związane są także z językiem portugalskim. Brzmi nieco szeleszcząco. Ela Konopacka, nasza specjalistka logopedii miała okazję uczestniczyć w terapeutycznych zajęciach logopedycznych, a więc także dokładniej poznać specyfikę wymowy głosek portugalskich.  Chętnie przekazywała nam swoje doświadczenia z zajęć logopedycznych.

Poznawanie kultury portugalskiej doradcy rozpoczęli już w Polsce. Katarzyna Pilczuk-Pawłowska przygotowała prezentacje o Portugalii, jej historii i kulturze, także słowniczek portugalski. Uczyłyśmy się wspólnie z jej prezentacji. Poznanie języka portugalskiego było ciekawym zadaniem dla doradców.  Słowniczek Kasi Pilczuk-Pawłowskiej okazał się bardzo przydatny. Kasia zgłębiała tajniki portugalskiego, a potem uczyła innych doradców.  Szybko poznaliśmy podstawowe zwroty grzecznościowe. Już pierwszego dnia, a właściwie nocy, kierowca wiozącego nas busa z lotniska tłumaczył, na czym polega różnica, gdy słowo: dziękuję, mówi mężczyzna, a kiedy kobieta.

Obserwacje kulturowe w szkole dotyczyły także aranżacji przestrzeni, np. pokoju nauczycielskiego.

Stoi w nim, przy oknie, kanapa. Kilka krzeseł obok, zajmuje cały jeden róg pokoju. W tym rogu jest też zawieszony na ścianie telewizor. Obyczajem jest, że każdy kto znajdzie się w tym roku wita się z innymi przez podanie ręki. W innych miejscach pokoju nauczycielskiego, tak nie ma. Jak znajdziemy się w tym miejscu, cały czas podajemy innym rękę.