PROGRAM WARSZTATÓW:

1) Wywiad z przedstawicielem Polskiego Związku Niewidomych

Przygotowanie zestawu pytań do osoby niewidomej lub słabowidzącej. Opublikowanie wyników rozmowy na szkolnej gazecie "Arkadia" oraz na portalu https://youngface.tv/nie-moge-zobaczyc-ale-moge-dotykac-i-czuc/

2) Rozpoznawanie przedmiotów używanych przez osoby niewidome/ słabowidzące przy zamkniętych oczach. Obejrzenie i wypróbowanie gadżetów z otwartymi oczyma. Ocenienie ich funkcjonalności. Wypróbowanie działania.

3) Nawiązanie kontaktu ze szkołą, w której uczą się uczniowie niewidomi. Korespondencja z uczniami. Otrzymanie listów napisanych przy pomocy alfabetu Braillea. Poznanie wymienionego alfabetu. Odszyfrowanie tekstów listów i zredagowanie odpowiedzi.

4) Obejrzenie filmików edukacyjnych podpowiadających, jak pomóc osobie niewidomej, jak się zachowywać w jej obecności, jak być jej przewodnikiem.

5) Podpisywanie zeszytu przez uczniów przy pomocy alfabetu Braillea. Tłumaczenie cytatów/ sentencji na zapis zrozumiały dla niewidomych.

6) Ćwiczenia w nawlekaniu igieł przeznaczonych dla niewidomych i słabowidzących oraz przyszywaniu guzików przy pomocy instrukcji przewodnika.

7) Sfotografowanie takich miejsc w naszym mieście, w których zaobserwowaliśmy udogodnienia dla osób niewidomych i słabowidzących. Rozmowa na temat tego, jakie są potrzeby członków Polskiego Związku Niewidomych i co należałoby jeszcze w Dębnie dostosować. Zgromadzenie materiału na padlecie.

8) Demonstracja gry dla niewidomych- warcaby i szachy. Próba gry przy pomocy instrukcji przewodników. Formułowanie wniosków wynikających z dotykania gry i jej przebiegu.

9) Akcja szkolna- rozwieszenie w całej szkole cytatów/ przesłań, których celem jest otworzenie oczu młodzieży i dzieci na obecność osób niewidomych w naszym otoczeniu. Odczytanie refleksji, zastanowienie się nad swoim postępowaniem. Dostrzeżenie, że brak stuprocentowego wzroku sprawia, że oczy serca i duszy zyskują, np. “Piękna świata nie widzę, jed­nak słyszę je bar­dzo wyraźnie.  Jes­tem niewidomy”, “Masz mnie na wy­ciągnięcie ręki, jed­nak w pat­rząc w moją stronę, jes­teś niewidomy”.

10) Głośne czytanie utworu "Katarynka" na lekcji języka polskiego. Nowela Bolesława Prusa ukazuje problem życia ludzi niewidomych- ich codzienne trudności, bezsilności wobec losu, zmaganie z chorobą, kłopoty ze zdobyciem pieniędzy na leczenie, a także stosunek ludzi zdrowych do ludzi chorych.

 

Wierzę, że warsztaty pomogą w integracji osób z niepełnosprawnością wzrokową ze środowiskiem uczniów pełnosprawnych.  Zrobię wszystko, aby młodzi ludzie zrozumieli potrzeby i ograniczenia wynikające z dysfunkcji wzroku.

Mam nadzieję, że moi uczniowie przełamią lęk we wzajemnych kontaktach, a zdobyte  informacje na temat właściwej pomocy osobom niewidomym zaowocują zachowaniami wynikającymi z empatii i otwartości.

Zorganizowane przeze mnie warsztaty zmierzały do poznania sposobu funkcjonowania osób z dysfunkcją wzroku, ich potrzeb i możliwości.

Zaplanowane zadania udało nam się w pełni zrealizować dzięki  pomocy przedstawicieli Polskiego Związku Niewidomych. To oni skontaktowali nas z bohaterką wywiadu i udostępnili gadżety, które urozmaiciły zajęcia.

Dziękuję także nauczycielce  z Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych w Owińskach, dzięki której rozpoczęliśmy korespondowanie z uczniami niewidomymi.

Wnioski:

Już dziś uczniowie zauważyli, że w przestrzeni naszego miasta wiele trzeba zmienić, by dostosować ją do potrzeb osób niewidomych.

Naszym celem jest uzyskanie certyfikatu "Szkoły przyjaznej osobom niewidomym".

 

 Materiały na lekcję wychowawczą gromadzimy na padlecie