On April 12, 1941, Toi Derricotte was born in Hamtramck, Michigan. She earned her BA in special education from Wayne State University and her MA in English literature from New York University.

I went down to
mingle my breath
with the breath
of the cherry blossoms.

There were photographers:
Mothers arranging their
children against
gnarled old trees;
a couple, hugging,
asks a passerby
to snap them
like that,
so that their love
will always be caught
between two friendships:
ours & the friendship
of the cherry trees.

Oh Cherry,
why can’t my poems
be as beautiful?

A young woman in a fur-trimmed
coat sets a card table
with linens, candles,
a picnic basket & wine.
A father tips
a boy’s wheelchair back
so he can gaze
up at a branched
heaven.

All around us
the blossoms
flurry down
whispering,

Be patient,
you have an ancient beauty.

Be patient,
you have an ancient beauty.

Άνθη κερασιάς

Κατέβηκα να
ανακατέψω την ανάσα μου
με την αναπνοή
των ανθισμένων κερασιών.

Υπήρχαν φωτογράφοι:
Μητέρες που τακτοποιούσαν τα
παιδιά τους μπροστά από
ροζιασμένα γέρικα δέντρα·
ένα ζευγάρι, αγκαλιά,
ζητά από έναν περαστικό
να τους φωτογραφίσει
έτσι,
ώστε η αγάπη τους
να αποτυπωθεί παντοτινά
ανάμεσα σε δύο φιλίες:
τη δική μας και τη φιλία
των κερασιών.

Ω Κερασιά,
γιατί να μην μπορούν και τα ποιήματά μου
να είναι τόσο όμορφα;

Μια νεαρή γυναίκα, που φοράει ένα παλτό
στολισμένο με γούνα, στρώνει ένα πτυσσόμενο τραπεζάκι
με τραπεζομάντηλο και πετσέτες, κεριά,
ένα καλάθι για πικνίκ και κρασί.
Ένας πατέρας γέρνει προς τα πίσω
το αναπηρικό αμαξίδιο του γιου του
ώστε αυτός να μπορέσει να ατενίσει
τους ουρανούς
μέσα από τα κλαδιά.

Ολόγυρά μας
τα άνθη
στροβιλίζονται, πέφτουν και
ψιθυρίζουν:

Κάνε υπομονή,
έχεις μια αρχαία ομορφιά.

Κάνε υπομονή,
έχεις μια αρχαία ομορφιά.