Opis  ptaków zrobiony przez uczniów z Krakowa                                                                      

Wróble zwyczajne- gatunek małego ptaka osiadłego z rodziny wróbli. Są to ptaki najbardziej rozpowszechnione na świecie, zasiedlające niemal wszytkie kontynenty. Polskę zamieszkuje od 5 do 7 ml par wróbli. Ptaki te mają krępą sylwetkę, sporej wielkości głowę i silny dziób. Wróble tworzą pary na całe życie. Samce  wiernie trwają przy samicy i miejscu lęgowym. Wróble odżywiają się nasionami zbóż, pączkami drzew, krzewów, ziół, rośliny strączkowych.

Wróbel domowy lubi gnieżdzić się w różnych szparach

budynków, w stropodachach, w szczelinach przy rynnach. pod dachówkami. O obeczności swojej w naszym domu, bloku wróbel sygnalizuje głośnym ćzwiekaniem, które daje się słyszeć już od lutego.

Jastrząb zwyczajny- charakteryzuje się sliną i masywną

sylwetką. Upierzęnie dorosłego osobnika na wierzchniej częśći ciała jest szarawe, zaś na piórach z przodu zaznacza się wyraźne prążkowanie. Oczy jastrzębia odznaczają się żółtopomarańczową tęczówką. Żółtego koloru są jego nogi, zakończone ostrymi szponami. Ptak tę prowadzi osiadły tryb życia- jest aktywny głównie wcziągu dnia i unika otwartych przestrzeni. Zasiedla wszystkie typy lasów. Jastrząb poluje głównie na przestrzeniach otwartych( pola, łąki). Zdarza się również, że zapuszcza się do osad ludzkich i

poluje na domowe ptaki ( kury, gołębie) i ssaki ( króliki, koty).

SÓJKA ZWYCZAJNA- sójka to średniej  wielkości ptak, rozmiarem przypominający  gołębia .  Ptak ten zamieszkuje lasy, parki, miejskie zieleńce . Sójki są wszystkożerne. Wiosną i latem jedzą głównie owady, zwłaszcza gąsienice i chrząszcze ,a także jaja i pisklęta leśnych ptaków. Jesienią i zimą  oprócz żołędzi żywią się orzechami i owocami.  Sójka to ptak  z rodziny krukowatych, często spotykany w Europie i Azji. Charakterystycznym elementem upierzenia sójka są białe i niebieskie  lusterka  na bokach skrzydeł.

Zdjęcia ptaków zrobione przez uczniów z Krakowa

Gawron zwyczajny

długość ciała    ok. 48 cm;  rozpiętość skrzydeł    99 cm; masa ciała    ok. 450 g

Zasiedlił prawie całą Europę, prócz Półwyspu Iberyjskiego, Islandii, północnej Skandynawii i północnej Rosji. Dalej jego areał ciągnie się przez Azję po wybrzeża Oceanu Spokojnego. Populacje z chłodniejszych regionów wykonują regularne migracje na południe – do Środkowej i Zachodniej Europy, najdalej dolatując nad Morze Śródziemne. Na większości areału ptak jest jednak osiadły.

Ponieważ gawrony są ptakami stadnymi, rzadko spotyka się pojedyncze gniazda lub zaledwie kilka par lęgowych przy sobie. Konstrukcje lęgowe, przypominające duże, dość swobodnie zbudowane koszyki, lokowane są na wierzchołku rozłożystych drzew i w koronach, a ich liczba może dochodzić do tysięcy. Populacje miejskie budują je nie tylko na drzewach, ale i na budynkach. W tych ptasich koloniach na jednym drzewie zwykle znaleźć można po kilka gniazd (wyjątkowo nawet kilkadziesiąt). Ptaki często nawzajem kradną sobie materiały do budowy gniazd – są to głównie patyki oraz gałązki wzmocnione ziemią i gliną z wyścieleniem z sierści, suchej trawy i korzonków. Pary są monogamiczne.

Kawka (Corvus monedula) to dość pospolity w Polsce ptak o czarnym upierzeniu, nieco jaśniejszym, wręcz szarym na głowie (za wyjątkiem czoła), na szyi, spodzie i karku odcień ten jest łupkowy. Osobniki z północy i wschodu Europy w Polsce zimujące mają jeszcze jaśniejszą głowę i białawą plamę na boku szyi.

Dieta kawki jest bardzo różnorodna. Obejmuje ona różne owady i owoce lub po prostu to co znajdzie na drzewach lub śmietniskach. Czasami poluje ona w locie, gdzie potrafi uchwycić małego ptaka lub nietoperza.

Zimuje w Iranie i Kaszmirze. 

Kormoran zwyczajny.

Ptak osiąga długość ciała 85-93 cm, rozpiętość skrzydeł 132-140 cm. Samce są większe od samic, ale nie odróżniają się upierzeniem. Pióra ma czarne z metalicznym połyskiem, na głowie delikatny czub. Skóra wokół dzioba jest żółta i naga, przedłuża się w postaci białej plamy na podgardle. W szacie spoczynkowej kormorany tracą wszystkie białe plamy. Boki szyi są białe z gęstym czarnym rysunkiem. Gdy pływa na wodzie zanurza głęboko ciało, a głowę i szyję zadziera wysoko do góry.Kiedy upierzenie przemaka, kormorany wychodzą z wody i długo suszą pióra. Przyjmują wtedy charakterystyczną pozycję z częściowo rozpostartymi skrzydłami. W locie sylwetka kormorana przypomina krzyż. Jego głos to przenikliwe krakanie. Kormorany w wodach słodkich najchętniej żywią się okoniami, sumami, leszczami i płociami, przez co są naturalnymi wrogami rybaków i wędkarzy.  Występuje prawie w całej Europie, dalej po Chiny; reliktowa populacja na Sardynii. Nie występuje w Ameryce Południowej i na Antarktydzie. Szacuje się, że na Warmii i Mazurach żyje około 30-40 tysięcy kormoranów i jest to największa kolonia tych ptaków w Europie. 

Mewa delawarska – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych, zamieszkujący Amerykę Północną. Nie jest zagrożony wyginięciem. Nie wyróżnia się podgatunków

Zasięg występowania

Mewa delawarska w sezonie lęgowym występuje od południowej Alaski i północnych wybrzeży Zatoki Świętego Wawrzyńca po południowe części Oregonu, Kolorado i północną część stanu Nowy Jork.

Do Polski zalatuje sporadycznie – do 2018 roku stwierdzono ją 10 razy (zaobrączkowany osobnik powracający w kolejnych latach liczony jest jako jedno stwierdzenie)

Wygląd samce są nieco większe i cięższe od samic. Grzbiet i wierzch skrzydeł popielate, końcówki czarne z białymi plamami. Reszta ciała biała. Dziób żółty z czarną obwódką w pobliżu końca. Nogi żółte. 

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-sierpniu 2–4 (zwykle 3) cętkowane, bladoniebieskie, zielonkawe lub brązowe jaja.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres 20–31 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta zdobywają zdolność do lotu w wieku 5 tygodni.

Pożywienie- 

 Wszystkożerna. Głównie kręgowce lądowe i wodne (ryby, gryzonie, pisklęta i jaja ptaków); także owady czy materia roślinna, np. owoce. W miastach również odpadki, a na wodach odpadki wyrzucane ze statków.

Status i ochrona

Całkowitą liczebność populacji szacowano w 2018 roku na 2 550 000 osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy.      W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej

Łabędź niemy (Cygnus olor) – gatunek dużego, częściowo wędrownego ptaka wodnego z podrodziny gęsi w rodzinie kaczkowatych. Zamieszkuje Eurazję.  Przeloty: luty-maj i wrzesień-grudzień. Zimuje w Europie, na Bliskim Wschodzie, środkowej i wschodniej Azji.  Jest jednym z najcięższych ptaków latających.

Długość ciała 150–170 cm,  rozpiętość skrzydeł 200–240 cm. Masa ciała samic 6,1–11,3 kg, samców 7,7–14,1 kg. Samce z reguły wyraźnie większe od samic, dorosłe osobniki białe, dziób pomarańczowy z czarnym paznokciem na czubku, u nasady czarna narośl (większa u samców w okresie godowym). Nogi czarne. Osobniki młodociane (do 3. roku życia) szare z szaroczerwonym dziobem. Płynąc często wygina esowato szyję, a skrzydła unosi w górę jak żagle. Dorosłe osobniki nie nurkują, choć pisklęta mają tę umiejętność. Pierzą się raz w roku, zrzucając jednocześnie wszystkie lotki i stają się nielotne na ok. 6–8 tygodni.

Są to najcięższe obecnie w Polsce ptaki zdolne do aktywnego lotu. Aby wzbić się w powietrze potrzebują zbiornika wodnego, na którym wykonują kilkudziesięciometrowy rozbieg.

Wzbijają się w powietrze zawsze pod wiatr, dopiero później zmieniają kierunek lotu.

Latają najczęściej około 50 metrów nad ziemią. Podczas lotu słychać głośny świst wolno i

Lądują prawie wyłącznie na powierzchni wody.  Wydają głosy takie jak wiele rodzajów chrząknięć, zachrypnięte gwizdy i parsknięcia, zwłaszcza w komunikacji, oraz syczenie na intruza próbującego wejść na ich terytorium

Drozd kwiczoł

Pochodzi z rodziny drozdowate Długość ciała 24-27 cm, duży drozd wielkością zbliżony jest do kosa. Głowę i kuper ma popielate a ogon czarny. Są to aktywne i hałaśliwe ptaki. Często gniazdują w luźnych koloniach na skrajach zadrzewień, lub w parkach. Zimą skupiają się często w stadach liczące po kilkaset osobników, na drzewach i krzewach owocowych. Występują w całym obszarze kraju, siedlisko skrajne lasów liściastych i szpalery drzew, stare parki oraz osady ludzkie bogate w zieleń. Wysiadywanie 13-14 jaj. Młode opuszczają gniazdo po 13-15 dniach pokarm to różne bez kręgowce oraz owoce. Jest to gatunek chroniony.