Co łączy średniowieczną Krajkę z programowaniem...
Trochę teoretycznych rozważań na temat krajek tabliczkowych we wczesnym średniowieczu.
Na początku warto (dla niewtajemniczonych) powiedzieć czym w ogóle jest krajka. Otóż jest to wąski pas, utkany w specjalny sposób. Pełnił dwie funkcje: jedną z nich było wzmacnianie materiału na obrzeżach (czyli rękawach, dekoltach, dole sukni lub tuniki). Druga funkcja to ozdoba. Krajki były często kolorowe, w wymyślne wzory. Wiązano się nimi również w pasie. Stosowano je jako okrycie głowy (zawiązywano nimi chustę na głowie)
Taka mała ciekawostka: W krajkę starano się wplatać chociaż jedną czerwoną nitkę (podobnie zresztą jak w same ubrania). Miała ona chronić od złego licha. 
Narzędzie, na którym owe krajki się wyrabiało nazywało się tabliczkami. Zwykle używano ich kilkanaście (im więcej, tym bardziej skomplikowany wzór). Były to zazwyczaj kwadraty z czterema dziurkami przez które przewlekało się nici. Następnie tkało się, a wzór uzyskiwało obracając w odpowiedniej kolejności, odpowiednie tabliczki. Najczęstszym znaleziskiem jest tabliczka kwadratowa z czterema dziurkami. Zdarzało się jednak również osiem dziurek, albo tabliczki o kształcie pięciokąta czy trójkąta.
Wykonanie krajki polegało na powtarzaniu w określonych sekwencji. Nie było to łatwe zadanie, o czym przekonali się uczniowie na specjalnej lekcji historii połączonej z warsztatami i pokazem multimedialnym, która odbyła się w murach naszej szkoły 13 marca 2017 r.
Można powiedzieć, że programowanie istotnie łączy POKOLENIA.
Na zdjęciach przedstawiciele Sekcji Średniowiecznej Krajki Towarzystwa Miłośników Łobżenicy wraz z uczniami po zakończonych pokazach i warsztatach.
Programowanie ciąg dalszy... OzoBot
Zastanawialiście się kiedyś, na czym tak naprawdę polega programowanie?
O tym, co to znaczy "programować", czy każdy może to robić, czy warto i - wreszcie - jak zacząć – przekonali się nie tylko uczniowie, ale również nauczyciele.
Krok po kroku realizujemy nasz plan edukacyjny. Dzisiaj przyszedł czas na ROBOTY. W bieżącym roku szkolnym w wielu polskich szkołach prowadzony jest pilotaż z programowania i robotyki.
W Szkole Podstawowej w Fanianowie uczniowie od dawna programu...ją z „Mistrzami Kodowania”. Dzisiaj jednak mieli niecodzienną okazję pracować z prawdziwymi robotami.
OzoBot - mały niepozorny robot, zdobywca głównych nagród w kategorii "Best Robot" na światowych targach w USA: "Consumer Electronics Show" w 2015 r. i "International Toy Fair" w 2014 r. zagościł dzisiaj w naszych salach lekcyjnych.
W klasach II-IV mały OzoBot rozpoznawał odpowiednie sekwencje kolorowych linii, które narysowały dzieci i podążał ich śladem. Za pomocą flamastrów w bardzo prosty sposób dzieci pisały pierwszy swój program.
Klasa V i VI próbowała swoich sił w programowaniu robota z platformą OzoBlockly, czyli wizualnym edytorem, który wprowadził ich w świat programowania.
Ruch OzoBota był urzeczywistnieniem ich działań. Uczyli się rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji, ale przede wszystkim cierpliwości.
Dla uczniów klas II-VI d zajęcia te były niesamowitym przeżyciem i doświadczeniem.
Wehikuł czasu... W Dniu Babci i Dziadka.
Jakież to cudowne, móc przenieść się w czasie... do przeszłości lub w przyszłość. Przywołać w pamięci smaki dzieciństwa, dawne gry i zabawy, ówczesne bajki... Albo inaczej – przyjrzeć się temu, jak i czego obecnie uczą się dzieci, dokąd zmierzają.
W szkole, 20 stycznia spotkały się dwa pokolenia – Babcie i Dziadkowie oraz wnuczęta. Wspólnie spędzając czas celebrowali nadchodzący Dzień Babci i Dziadka.
Pobyt Dziadków w szkole zaplanowano tak, by mogli oni zasiąść w jednej ławce z wnukami i wzajemnie uczyć się od siebie. W przygotowanych salach tematycznych czekała moc atrakcji.
Babcie i Dziadkowie wraz z wnukami mogli m.in.:programować podczas zajęć z kodowania, grać na instrumentach na zajęciach muzycznych z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych w tym bum bum rurek, tańczyć na zajęciach z rytmiki,odczytywać QR kody, nauczyć grać wnuczeta w popularne gry planszowe i logiczne, wykonać kolorowankę, która przekształca się w obraz 3D.
Zgromadzone pamiątki stanowiły tło wspólnego spotkania i niejednokrotnie były źródłem wspomnień i podzielenia się nimi z młodym pokoleniem. Był czas na wiersze, laurki, upominki i życzenia.
W codzienności warto znaleźć dla siebie czas. Dobrym nawiązaniem do działań projektowych i piatkowych zajęć są towarzyszące spotkaniu słowa kard. S. Wyszyńskiego „Ludzie mówią - czas to pieniądz. Ja mówię inaczej - czas to miłość.”
Scratch uczy i bawi :)