2γ. Α.Μ.Ε.Α.

  • 5ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΥΡΝΑΒΟΥ

    Οι μαθητές,τριες της Δ΄τάξης δημιούργησαν αφίσα στα Αγγλικά με θέμα: "Difference doesn't cancel beauty".

     

    Οι μαθητές,τριες της Δ΄τάξης έπαιξαν παιχνίδι αναγνώρισης του άλλου. Προσπάθησαν να έρθουν στη θέση των τυφλών και να αναγνωρίσουν τους συμμαθητές,τριες τους με κλειστά μάτια.

    .........................................................................................................................................................................................................................

    3ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

    ΟΙ ΤΥΦΛΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ

    Κώδικας Μπράιγ ονομάζεται το σύστημα γραφής και ανάγνωσης των τυφλών. Το όνομά του οφείλεται στον εφευρέτη του Λουδοβίκο Μπράιγ (γαλλ. Louis Braille).

    Ο Λουδοβίκοs είχε τυφλωθεί πολύ μικρός και δεν ήταν ευχαριστημένος γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν οι τυφλοί ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες. Έτσι βάλθηκε να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Του πήρε πέντε χρόνια αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Αυτό το αλφάβητο που έφτιαξε ο Μπράιγ ήταν μια αντικατάσταση του γραμματικού αλφάβητου με ανάγλυφες στιγμές, που με διάφορους συνδυασμούς αποδίδουν ένα κείμενο. Ο τυφλός μπορεί μ’ αυτό το σύστημα να διαβάζει ψηλαφώντας τις στιγμές με το δάχτυλο, δηλαδή έχουμε ανάγνωση με την αφή. Το σύστημα Μπράιγ έχει έξι ανάγλυφες κουκκίδες σαν το κεφαλάκι μιας καρφίτσας. Είναι τοποθετημένες ανά τρεις και μ’ αυτές γίνονται 63 συνδυασμοί, που αντιστοιχούν στα γράμματα και τους αριθμούς. Η γραφή Μπράιγ διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, όπως ακριβώς και η γραφή των «βλεπόντων». ΠΗΓΗ:http://el.wikipedia

    Για να γνωρίσουν οι μαθητές μας από κοντά αυτό τον τρόπο γραφής προσκαλέσαμε την εκπαιδεύτρια γραφής Braille. Τα παιδία γνώρισαν το αλφάβητο, έγραψαν το όνομά τους, διάβασαν  λέξεις και χρησιμοποίησαν την ειδική γραφομηχανή. Ενθουσιάστηκαν και προσκάλεσαν την εκπαιδεύτρια την επόμενη φορά να τους φέρει ένα βιβλίο γραμμένο σε αυτή τη γραφή.

    ΟΙ ΤΥΦΛΟΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ
     
     

     

    ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΡΑΦΗ BRAILLE

    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------  

     ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ BRAILLE ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

    Με πολύ ενδιαφέρον οι μαθητές μας ξεφύλλισαν το βιβλίο, είδαν πως οι τυφλοί συμμαθητές τους διδάσκονται τα κλάσματα και τα γεωμετρικά σχήματα, συζήτησαν για την προσπάθεια που καταβάλουν και τη δύναμη της θέλησης. Το σύνθημα της δραστηριότητάς μας: ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ

    .............................................................................................................................................................................................................

     

     Την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία αποδεχθήκαμε πρόσκληση της ΕΛΕΠΑΠ Αγρινίου και οι μαθητές μας πέρασαν μια αξέχαστη μέρα με τους νέους φίλους τους. Τη δράση αυτή κοινοποιήσαμε στην τοπική κοινωνία με την εξής δημοσίευση στον τοπικό τύπο.

    Επίσκεψη του 3ου  Δημοτικού Σχολείου Αγρινίου στην ΕΛΕΠΑΠ

       Η 3η του Δεκέμβρη από το 1992, έχει ορισθεί από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. ως  παγκόσμια ημέρα των ατόμων με αναπηρία, ημέρα ανάδειξης και προώθησης των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων τους, ημέρα    αφύπνισης, δράσης και ευαισθητοποίησης προς τους συνανθρώπους και συμπολίτες μας με αναπηρία. Η ημέρα αυτή αποτελεί μία προσπάθεια, ώστε να γίνει ευρύτατα αποδεκτό, ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν ίσα δικαιώματα και ίδιες υποχρεώσεις με όλους τους άλλους και ο βαθμός που διασφαλίζεται αυτή η θεμελιώδης αρχή δείχνει και τον πολιτισμό μας.

    Στα πλαίσια της ημέρας τιμής των ατόμων με αναπηρία  οι μαθητές της ΣΤ  τάξης του 3ου  Δημοτικού  Σχολείο Αγρινίου επισκέφθηκαν το  Σχολείου της ΕΛΕΠΑΠ και  είχαν τη χαρά   να μοιραστούν τη μέρα τους με τους μαθητές του, να συνεργαστούν και να εμπλακούν στην  υλοποίηση  κοινών  δραστηριοτήτων  με σκοπό την καλλιέργεια  θετικής στάσης  ως προς τον  σεβασμό και την αποδοχή της διαφορετικότητας, να ευαισθητοποιηθούν στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία,    να   συνειδητοποιήσουν τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτά τα άτομα καθώς επίσης και  ότι το να είσαι άτομο με αναπηρία δεν είναι επιλογή, το να δυσκολεύεις ή να διευκολύνεις τη ζωή ενός τέτοιου ατόμου όμως είναι.

    Ευχαριστούμε θερμά  για την πρόσκληση,  την  εγκάρδια υποδοχή και την οργάνωση των δραστηριοτήτων.

    Η  Δ/ντρια του Σχολείου

                                                                                                                                                                                           Ελένη Κωλέττη

       

     

     

     

    Διεθνής Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού

    Η 15η Οκτωβρίου έχει παγκοσμίως καθιερωθεί ως η ημέρα εορτασμού του «Λευκού Μπαστουνιού», με στόχο τη διάδοση της μεγάλης σημασίας της χρήσης του και την ευαισθητοποίηση του κοινού στην προσπάθεια των ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση, αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούν στην καθημερινή μετακίνησή τους.

    Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου.

    Το κίνημα αυτό ξεκίνησε από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover, ο οποίος πρωτοχρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι για τη βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/126#ixzz3Sh9FHzbJ

     

    ........................................................................................................................................................................................

     

    2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΤΑΣ

    Οι μαθητές του 2ου δημοτικού σχολείου Άρτας έκαναν τηλεδιάσκεψη με τους μαθητές των άλλων σχολείων της παρέας μας και έφτιαξαν αφίσα με κεντρικό σύνθημα: << Ναι , στη διαφορετικότητα γιατί όλες οι καρδούλες χτυπού το ίδιο>>. Επίσης κάναμε μαθήματα στη γραφή Braiile. Καμαρώστε μας!

    ..........................................................................................................................................................................

     

    ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΛΥΚΟΒΡΥΣΗΣ ΜΟΛΑΩΝ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

    Οι μαθητές της Ε' τάξης για να καταλάβουμε πώς νιώθει ένας άνθρωπος τυφλός και ένας κωφός είδαμε κάποια βίντεο και παίξαμε τα παιχνίδι οδηγού τυφλού και στη νοηματική κάναμε το όνομά μας.

     

    1. Παιχνίδι τυφλού-οδηγού

    Υλικά: σκουρόχρωμα μαντήλια

    Σκοπός παιχνιδιού: Να αξιοποιήσουν τις αισθήσεις τους-εκτός της όρασης- και να ευαισθημτοποιηθούν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τυφλοί άνθρωποι.

    Διεξαγωγή του παιχνιδιού: Τα παιδιά χωρίζονται σε δυάδες. Ένας από τους δύο είναι ο "τυφλός" και ο άλλος είναι ο "οδηγός" αρχικά. Μετά έχουμε εναλλαγή των ρόλων. Ο "οδηγός" συνοδεύει τον "τυφλό" και τον οδηγεί μέσα σε έναν οριοθετημένο χώρο και σε μία διαδρομή σχετικά περίπλοκη. Σκοπός του παιχνιδιού αυτού είναι ο "οδηγός" να οδηγήσει τον τυφλό με ασφάλεια και χωρίς να χτυπήσει κάπου σε όλη τη διαδρομή στο τέλος της διαδρομής όπου είναι και η αφετηρία. Ύστερα το παιχνίδι αυτό παίζεται πάλι όπως προαναφέρεραμε και εναλλαγή των δύο ρόλων αυτή τη φορά.  

    2. Σχημάτισε το όνομά σου στη Νοηματική...μπορείς;

    Ένα παιδί κρατούσε μία σελίδα με το αλφάβητο από τη Νοηματική Γλώσσα και οι υπόλοιποι μαθητές προσπαθούσαν να σχηματίσουν το όνομά τους από τα γράμματα του αλφαβήτου της Νοηματικής Γλώσσας.

     

    ..........................................................................................................................................................................

     

    79ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    "Τα δύο δοχεία"

    Μια γριά κινέζα κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία, κρεμασμένα από τους ώμους της.

    Το ένα δοχείο μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που έπαιρνε. Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής από το ρυάκι στο σπίτι έφτανε μισοάδειο.

    ΄Ετσι για δύο ολόκληρα χρόνια, η γριά κουβαλούσε μόνο ενάμιση δοχείο νερό στο σπίτι της.

    Το ραγισμένο δοχείο αισθανόταν άσχημα. Έτσι μια μέρα αποφάσισε να μιλήσει στη γριά.

    - Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη!

    - Γιατί; ρώτησε η γριά.

    - Ε να, δύο χρόνια τώρα, λόγω της ρωγμής μου, μεταφέρω μόνο το μισό νερό και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα κι εσύ.

    Η γριά χαμογέλασε.

    - Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στην πλευρά του άλλου δοχείου; Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου κι εσύ τους πότιζες. Δυο χρόνια τώρα μαζεύω λουλούδια και στολίζω το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα φώτιζε το σπίτι μου!

    Αφού διαβάσαμε την παραπάνω ιστορία ακολούθησε συζήτηση σε ομάδες με αφορμή τις ακόλουθες ερωτήσεις:

    1) Πώς θα νιώθατε αν ήσασταν το ραγισμένο δοχείο;

    2) Έχετε αισθανθεί ποτέ σαν το ραγισμένο δοχείο;

    3) Είναι σημαντικό αυτό που είπε η γριά στο ραγισμένο δοχείο; Γιατί;

    4) Πώς νιώσατε στο τέλος της ιστορίας;

    5) Πώς συνδέεται η ιστορία με τα άτομα με αναπηρία (Α.Μ.Ε.Α.);

    "Ραγισμένοι φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στην πλευρά σας"!