Türkiye’de yüzyıllardır süregelen;eğlenmek,yatırım yapmak ve bir ihtiyacı karşılamak amacıyla gerçekleştirilen “Geleneksel Altın Günleri” vardır.Birikim yapmaktan öte bireylerin sosyalleşmesine,toplumsal dayanışmaya,ekonomik yardımlaşmaya,kültürel paylaşımlara ve psikolojik olarak rahatlamaya ortam hazırlayan bu günler kültürümüzün vazgeçilmez bir parçası haline gelmiştir.Tüm bu olumlu özelliklerinden dolayı da Anne Merkezi Projesi ile AB projesi haline getirilmiştir.Peki, neden bu bir “Kütüphaneye Düşen Altın” gününe dönüştürülmesin?Neden beyler de bu güne dâhil olmasın?Bu proje kapsamında altınlar ve paralar yerine kitaplar paylaşılacak;paha biçilmez tek hazinemiz olan kütüphanelerimiz zenginleştirilecek;kütüphanemizi oluşturma hayalleri ete kemiğe bürünecektir.Kütüphanemizi paylaşarak,okuyarak,eğlenerek samimi sohbetlerle dolduracağız.Tavşankanı çayımızın dumanına içimizi ısıtan muhabbetin sıcaklığı ve kitapların kokusu karışacak, anın büyüsü fotoğraflarda yaşayacaktır.